Rosół z mięsa wołowego

Naj­bar­dziej war­to­ścio­wa jest wo­ło­wi­na po­cho­dzą­ca z pewnością, tak jak każ­de mię­so, ze sztuk mło­dych w wie­ku do lat 6-ciu. Mię­so z mło­dych wo­łów jest spo­iste, bez wątpienia de­li­kat­ne, po­prze­ra­sta­ne tłusz­czem (“mar­mur­ko­wa­te”) lub z tzw. “kwiat­kiem” (czyli więk­sze sku­pi­ska tłusz­czu), drob­now­łuk­ni­ste lek­ko aro­ma­tycz­ne. Bar­wa mię­sa ja­skra­wo­czer­wo­na, na prze­kro­ju lśnią­ca. 

Tłuszcz bia­ły lub bia­ła­wy (żół­ty u zwie­rząt sta­rych), łam­li­wy, u sztuk starszych dobrze odżywionych dodatkowo pokryta dość grubą warstwą całą powierzchnię tuszy.

Mię­so wo­łów sta­rych jest natomiast gru­bo­ziar­ni­ste, pra­wie bru­nat­ne, na prze­kro­ju ma­to­we, w wie­lu miej­scach po­prze­ra­sta­ne gru­by­mi bło­na­mi nie roz­go­to­wu­ją­cy­mi się pod­czas go­to­wa­nia i z tego wzglę­du nie przy­dat­ny­mi przy spo­rzą­dza­niu po­traw.

Zupy czyste, jak np rosół przyrządza się z wywarów. Podobnie przygotowujemy buliony i barszcze. Podaje się je na przykład w filiżankach, czy bulionówkach. Do nich przygotować można różne dodatki, jak paszteciki, kulebiaki, grzanki, czesterki, paluszki, kruszładki, babeczki itp., albo w wazie lub na talerzu z osobno ugotowanymi kluskami, makaronem, paszą pulpetami. Zupy te mają zwykle niewielką wartość kaloryczną, jednak podajemy je ze względu na ich smak i aromat.