Żywienie w niektórych chorobach w domu

Żywienie w niektórych chorobach przy temperaturze.

. Mięso, ryby i drób podawać ugotowane (drób bez skóry),pieczone (z usuniętą warstwą zewnętrzną), duszone i w postaci galaret. Wyłączyć należy natomiast potrawy smażone, zarówno z wymienionych produktów, jak i z mąki: naleśniki, warzyw: kotlety i frytki, oraz z jaj. Nie należy również używać zasmażek do podprawiania zup, sosów i warzyw, oraz potraw odsmażanych, jak np. kluski. Sosy i zupy przygotowujemy na wywarach z mięs, kości i warzyw, a zaprawiane śmietaną, żółtkami oraz masłem dodawanymi do gotowej potrawy. Podobny sposób zaprawiania dotyczy również warzyw. Jaja podaje się ugotowane na miękko, w szklance, pod postacią omletu sporządzonego na parze. Wyłączamy: jajecznica i omlety smażone, jaja sadzone i gotowane na twardo.

Żywienie w niektórych chorobach ostrych, gorączkowych

1. Panowało przekonanie o tym, że w przypadku ostrych chorób gorączkowych należy stosować dietę oszczędzająca, a czasem nawet głodówkę. W świetle dzisiejszych badań pogląd ten okazał się błędny. Stwierdzono, że w okresie przebiegu choroby podnosi się również stopień podstawowej przemiany materii. Ze wzrostem temperatury ciała o jeden stopień przemiana podstawowa wzrasta o około 13%. Więc przy wysokiej gorączce podstawowa przemiana materii jest wyższa o 40 – 50% od przemiany człowieka zdrowego.
2. W opisanych warunkach konieczne jest podawanie choremu pożywienia o wyższej wartości kalorycznej niż normalnie. W przeciwnym wypadku bowiem podniesienie podstawowej przemiany materii odbywa się kosztem spalania tkanki ustrojowej, co doprowadza do spadku wagi i osłabienia chorego.
3. Poza większą niż normalnie kalorycznością, pożywienie powinno być pełnowartościowe pod względem zawartości składników odżywczych.

---

Żywienie w niektórych chorobach – zasady:

1. W omawianej diecie należy
   podawać duże ilości warzyw i owoców pod różnymi postaciami

   0

   Czy te zasady są słuszne? - Jak karmić gorączkującego chorego? x
   , np. surowych w całości lub rozdrobnionych, pieczonych i gotowanych, owoców w formie kompotów, kisieli i galaretek żelatynowych. Nie stosować produktów o działaniu wzdymającym, jak warzywa strączkowe i gotowana kapusta. Wyłączyć również z tego powodu świeże i kwaśne pieczywo. Potrawy mączne podawać raczej w umiarkowanych ilościach, ze względu na ich zakwaszające działanie. Przy tym bardziej wskazane są dania z kasz niż z mąki. Szczególnie trudno strawne są twarde kluski przygotowywane z mąki i ziemniaków surowych i gotowanych, jak kopytka i pyzy, toteż powinny być z tej diety wyłączone.
2. Do potraw mącznych należy dodawać pianę ubita z białek jaj, co powoduje ich porowatą, puszystą konsystencję.
3. W diecie gorączkującego chorego ważną pozycję stanowią napoje; podawać soki owocowe i warzywne, lemoniady domowego wyrobu, napar z głogu, napary ziołowe (z mięty i z rumianku) oraz kompoty.
4. Podawanie mleka zależy od indywidualnej tolerancji chorych, ponieważ różni chorzy różnie je znoszą. Na ogół chętniej dzięki orzeźwiającemu smakowi, spożywane są kwaśne mleko, kefir i jogurt.
5. Chory powinien otrzymywać posiłki często, tzn. przynajmniej pięć razy dziennie, w niewielkich porcjach, aby nie obciążać przewodu pokarmowego. Zasadą jest podawanie najbardziej obfitego posiłku w porze dnia, gdy temperatura ciała jest niższa.
6. Konsystencja potraw zależy od stanu zdrowia chorego. W okresie bardzo wysokiej gorączki podaje się pokarmy płynne i papkowate, przy czym powinny one być jak najbardziej odżywcze.

Żywienie w niektórych chorobach jelit

Zależnie od składu chemicznego

może wzmagać lub osłabiać ruchy jelit.
Do pokarmów osłabiających ruchy jelit należą produkty zawierające garbniki:

• jak kakao prawdziwe i żołędziowe,
• czekolada, herbata,
• czerwone wino
• oraz produkty powodujące wolniejsze przesuwanie się miazgi pokarmowej,
  • jak kisiele,
  • wywary z ryżu,
  • kaszy manny.

Ruchy jelit osłabiają również potrawy gorące oraz pożywienie suche.
Do składników powodujących wzmożenie ruchów jelit należą:

• błonnik,
• sól kuchenna,
• cukier,
• bezwodnik kwasu węglowego,
• ostre przyprawy,
• tłuszcze oraz witaminy,
• zwłaszcza grupy B.

Podobnie wpływają potrawy zimne. Również znaczne ilości płynów w pożywieniu, zwłaszcza woda pita na czczo, przed snem. Także w trakcie posiłków, oraz pożywienie roślinne – ze względu na dużą objętość i znaczącą zawartość błonnika.

Ostry nieżyt jelit

Leczenie dietetyczne ostrego nieżytu jelit rozpoczyna się od podawania napojów, jak herbata, odwar z czarnych jagód, napar z mięty lub rumianku, prawdziwe lub żołędziowe kakao na wodzie (bez cukru).
W pierwszym okresie ostrego nieżytu jelit stosowana też bywa dieta jabłkowa, polegająca na podawaniu w ciągu dnia 1 – 1½ kg jabłek w porcjach po około 200 g. Dieta jabłkowa powinna być stosowana przez 2 – 4 dni, z wyłączeniem wszelkich innych pokarmów.
Najbardziej wskazane są lekko kwaskowate jabłka podawane na surowo, starte na tarce szklanej lub z tworzywa. Każdą porcję jabłek należy utrzeć bezpośrednio przed spożyciem.

Podczas leczenia ostrych biegunek u dzieci stosuje się dietę marchewkową, polegającą na podawaniu tartej marchwi. W początkowych okresach ostrych stanów biegunkowych bywa też zalecana dieta ziemniaczana, polegająca na podawaniu w kilku porcjach w ciągu dnia 1½ kg ziemniaków gotowanych w mundurkach. Po upływie pierwszego okresu leczenia, dietę należy rozszerzać ostrożnie i stopniowo, ponieważ błędy mogą spowodować nawrót choroby. Początkowo podaje się kleiki z kasz, ryżu i płatków owsianych na wodzie, następnie s dodatkiem masła, delikatne lane kluski, purée z ziemniaków i jarzyn, sucharki, kilkudniowy kefir, gotowane chude mięso, pieczywo niskiego przemiału, jaja przygotowane na parze.

Mleko jest przeważnie źle znoszone, toteż należy wprowadzać je w niewielkich ilościach, stopniowo i podawać raczej w potrawach.
Przez pewien czas trzeba również unikać pokarmów drażniących: ostrych przypraw, produktów bogatych w błonnik.

---

Przewlekły nieżyt jelit

W omawianej chorobie pożądane są posiłki o małej objętości, natomiast podawane regularnie, przynajmniej 5 × dziennie. Ponieważ jest to choroba przewlekła, pożywienie powinno być wystarczające pod względem kalorycznym oraz zawartości poszczególnych składników odżywczych.
Chory powinien żuć pokarmy powoli, w celu dobrego rozdrobnienia i wykorzystania siły trawiennej śliny oraz soków żołądkowych, aby jak najmniej pracy pozostawić jelitom. Podajemy potrawy rozdrobnione, przecierane, mielone.
Posiłki powinny mieć umiarkowaną temperaturę, ponieważ zarówno zbyt zimne, jak i zbyt gorące mogą być szkodliwe.
Zupy należy przygotowywać na wywarach z mięsa, kości, ryb, jarzyn i grzybów, jednak nie można ich doprawiać zasmażkami, podobnie jak w diecie przy przewlekłym zapaleniu żołądka zanikowym.

Potrawy białkowe.

Mięso, ryby i drób należy podawać chude, gotowane w kawałkach lub mielone, pod postacią pulpetów i budyniów. Wskazany jest twaróg i biały ser, jaja na miękko, w szklance, lub pod postacią jajecznicy. Z wędliny dozwolona jest jedynie chuda, gotowana szynka. Pozostałe wędliny, konserwy mięsne i rybne, wyroby wędliniarskie, mięso peklowane i smażone oraz marynaty i ostre przyprawy są niedozwolone. Niedozwolone są również topione sery. Z tłuszczów dozwolone jest również masło i rafinowane oleje roślinne. Warzywa podaje się gotowane i przetarte, a na surowo tylko pod postacią soków oraz sosów otrzymanych z kiszonek. Niedozwolone są jednak warzywa o znacznej zawartości błonnika: fasola, groch, kapusta.
Owoce można podawać surowe (tarte) oraz surowe soki, poza tym galaretki żelatynowe, kisiele, kompoty. Pieczywo należy stosować tylko czerstwe, z mąki niskiego przemiału, kasze o małej zawartości błonnika, delikatne kluski. Niedozwolone są: pieczywo świeże, kwaśne i wysokiego przemiału, gruboziarniste kasze, tłuste ciasta, torty.

---

Żywienie w niektórych chorobach – przykładowy jadłospis

• śniadanie – mleko lub herbata z mlekiem, pieczywo z masłem, 2 jaja na miękko,
• II śniadanie – kasza manna na mleku,
• obiad – zupa pomidorowa, gotowane chude mięso lub ryba, ziemniaki z wody, szpinak, pieczone jabłko,
• podwieczorek – kakao, czerstwe ciasto drożdżowe (z małą ilością tłuszczu),
• kolacja – lane kluski z twarogiem, herbata, czerstwa bułka, masło, dżem.