Ciasta pieczywo

Mąka­

Typy mąki pszen­nej zgod­nej z Pol­ską Normą:

1. typ 450 tor­towa,
2. typ 500 po­znań­ska, wro­cław­ska, krup­czatka
3. typ­ 550 luk­su­sowa, szy­ma­now­ska,
4. typ 650 buł­kowa,
5. typ 850 chle­bowa,
6. typ­ 1400 sit­kowa (na ma­ka­ron),
7. typ 2000 śruta, chle­bowa, ra­zowa.

Typy pro­du­ko­wane zgod­nie z Normą Za­kła­dową to np. mąka T 405, 480, albo 650. 

Typy mąki żyt­niej:

1. typ 500,
2. typ 720,
3. typ­ 1150, 
4. typ 1400, 
5. typ 2000.

Te mąki pszenne i żyt­nie na­leżą do mąk chle­bo­wych. Są też mąki nie­chle­bowe (z jęcz­mie­nia, soi, ryżu, owsa, gryki, psze­nicy or­ki­szo­wej, ku­ku­ry­dzy). Mąki z tej grupy do­daje się do wy­pie­ków przy­go­to­wy­wa­nych dla osób z za­bu­rze­niami tra­wien­nymi, nie­przy­swa­ja­ją­cymi glu­tenu, który znaj­duje się w ziar­nach psze­nicy i żyta. 

Są też inne rodzaje mąki. 

• so­jowa o du­żej za­war­to­ści białka jest skład­ni­kiem wielu po­traw we­ge­ta­riań­skich. 
• ma­ka­ro­nowa otrzy­my­wana z psze­nicy du­rum – se­mo­lina typ 950 i 1750. Do ma­ka­ronu sto­suje się też mąkę pszenną krup­czatkę typ 500. 
• na pizzę wło­ska typ 00. Spe­cjal­nie na pizzę, pszenna mąka bar­dzo drobno mie­lona, spa­lona w tem­pe­ra­tu­rze 950°C – prak­tycz­nie nie po­zo­sta­wia po­piołu. Upie­czony spód pizzy na ka­mie­niu jest po wierz­chu kru­chy, we­wnątrz po­zo­staje de­li­kat­nie miękki. 
• or­ki­szowa jest rów­nież do­dat­kiem do pie­czywa, ma wła­ści­wo­ści po­pra­wia­nia od­por­ność, prze­ciw­no­wo­two­rowe. 
• ku­ku­ry­dziana i mąka gry­czana po­zwala na przy­go­to­wy­wa­nie po­traw dla osób, które mu­szą jeść po­trawy bez­glu­te­nowe. Za­wie­rają one ma­gnez i wi­ta­minę B, wi­ta­minę A oraz E, rów­nież ko­balt czy se­len. 
• Mąka pro­du­ko­wana z brą­zo­wego ryżu (mąka ry­żowa), też bez­glu­te­nowa, de­li­katna, do pro­du­ko­wa­nia ma­ka­ronu i pa­pieru ry­żo­wego,
• gro­chowa, bez­glu­te­nowa o spo­rej za­war­to­ści białka, 
• mączka grzy­bowa – można ją so­bie przy­go­to­wać mie­ląc np. su­szone ogonki grzy­bów. Do­sko­nały do­da­tek do aro­ma­tycz­nych so­sów i zup. 

Wanilia – cukier waniliowy.

1. Wa­ni­lię prze­cho­wuje się prze­sy­paną cu­krem-pu­drem i cu­kier ten zu­żywa się do ciast.
2. Poza tym do­daje się do cia­sta wa­ni­lie tłu­czoną.
3. Przed tłu­cze­niem kraje się ją w cien­kie pa­ski,
4. Mie­sza się z nie­dużą ilo­ścią cu­kru i tłu­cze w moź­dzie­rzu,
5. Na­stęp­nie prze­siewa przez sito i po­zo­sta­ło­ści po­now­nie tłu­cze.

Czekolada.

1. Cze­ko­ladę przed do­da­niem do mas do na­dzie­wa­nia,
   do lu­kru lub cia­sta roz­grzewa się w pła­skim ron­delku na pa­rze lub w słabo na­grza­nym pie­kar­niku.
2. Wów­czas na­leży ją skro­pić wodą, mle­kiem lub śmie­tanką.
3. Gdy tylko zmięk­nie na­leży ją wy­jąć i ro­ze­trzeć.
4. Cze­ko­ladę można rów­nież roz­drob­nić przez star­cie jej na tarce
   o drob­nych otwo­rach lub prze­pusz­cze­nie przez ma­szynkę do mig­da­łów.