Ciasto półkruche

Ciasto półkruche II

To cia­sto w po­rów­na­niu do cia­sta kru­che­go cha­rak­te­ry­zu­je się fak­tycz­nie nie­du­żą ilo­ścią tłusz­czu w sto­sun­ku do mąki i małą ilo­ścią jaj. Dla­te­go ko­niecz­ny jest do­da­tek prosz­ku spulch­nia­ją­ce­go. Sto­su­nek tłusz­czu do mąki wy­no­si 10% – 35%, cu­kru pu­dru, lub bar­dzo miał­kie­go krysz­ta­łu rów­nież 30%, amo­nia­ku lub prosz­ku do pie­cze­nia 1 – 1,5% w za­leż­no­ści od ilo­ści uży­te­go tłusz­czu, pły­nu (mle­ko lub mle­ko i śmie­ta­na) 5 – 20%, jaj oko­ło 10%.
Im cia­sto za­wie­ra mniej tłusz­czu, tym wię­cej trze­ba do­dać prosz­ku spulch­nia­ją­ce­go. W prze­ciw­nym przy­pad­ku cia­sto mniej ro­śnie, a tym sa­mym jest mniej kru­che i bar­dziej łam­li­we. Do­da­nie do cia­sta zbyt du­żej ilo­ści prosz­ku spulch­nia­ją­ce­go po­wo­du­je po­wsta­nie przy­kre­go po­sma­ku. Po­smak ten moż­na jed­nak usu­nąć przez do­da­nie więk­szej ilo­ści pły­nów, w skład któ­rych wcho­dzi kwas mle­ko­wy, np. mle­ka i śmie­ta­ny.
Przy­go­to­wu­jąc cia­sto pół­kru­che, do prze­sia­nej mąki z prosz­kiem do pie­cze­nia do­da­je się tłuszcz i no­żem drob­no go sie­ka z mąką. Na­stęp­nie do przy­go­to­wa­ne­go wgłę­bie­nia w mące do­da­je się jaja utar­te z cu­krem, śmie­ta­nę i mle­ko oraz sub­stan­cje aro­ma­tycz­ne. Cia­sto na­le­ży szyb­ko za­gnieść i pod przy­kry­ciem wy­nieść na 10 mi­nut w chłod­ne miej­sce, aby stę­ża­ło.
Cia­sto pół­kru­che może być rów­nież za­ra­bia­ne w na­czy­niu. Wów­czas ucie­ra się tłuszcz w ka­mien­nej nie­po­le­ro­wa­nej mi­sce. Do­da­je się do nie­go utar­te jaja z cu­krem, mle­ko, sub­stan­cje aro­ma­tycz­ne. Sta­le mie­sza­jąc wsy­pu­je się po tro­chu mąkę z prosz­kiem do pie­cze­nia. Gdy cia­sto sta­nie się bar­dzo gę­ste na­le­ży je prze­nieść na stol­ni­cę, do­dać po­zo­sta­łą mąkę, wy­ro­bić. Z cia­sta pół­kru­che­go for­mu­je się ciast­ka i plac­ki. Cia­sto to może być rów­nież uży­te na spody do tor­tów i ma­zur­ków. Pie­cze się je na bla­chach opró­szo­nych mąką w do­brze na­grza­nym pie­kar­ni­ku, w tem­pe­ra­tu­rze 180 – 200°C. Wy­pie­ki otrzy­ma­ne w niż­szej tem­pe­ra­tu­rze są mało wy­ro­śnię­te. Cia­sto pół­kru­che jest bar­dziej eko­no­micz­ne od cia­sta kru­che­go ze wzglę­du na uprosz­czo­ną tech­ni­kę i niż­szą cenę pro­duk­tów uży­tych do jego wy­ro­bu.